PUBERS EN OPRUIMEN... 3 MANIEREN OM ZE OP WEG TE HELPEN

Ik slaag een zucht van verwondering, mijn pubers van 18 en 13 jaar kunnen wél opruimen in hun kamer! Hebben al die mantra's die variëren van 'Alleen kleren die in de wasmand liggen, worden gewassen', tot 'Breng die bekers en schalen eens naar beneden', dan toch hun effect gehad? Of is er meer voor nodig geweest?

Wat hier aan vooraf ging.

Omdat er een paar makelaars over de vloer komen, -  en nee, we gaan niet verhuizen - ben ik al een aantal dagen bezig om orde op zaken te stellen in huis. Met een vergrootglas heb ik de verschillende kamers in huis gescand. En ja, ook een organizer kan tot de conclusie komen dat er in de loop der tijd, spullen het huis zijn binnengeslopen waar ik nu niet meer zo blij van word. Werk aan de winkel dus: sorteren, doneren aan kringloopwinkel, marktplaatsadvertentie plaatsen, weggooien of houden.

Kamers van mijn pubers.

Maar tja, de kamers van de pubers, daar had ik helemaal geen zin in. Delen van mijn servies staan op hun bureaus, de bureaus liggen bezaaid met papieren en wikkels van koeken, prullenbakken lopen over en kleding ligt niet in hun wasmand maar her en der op de grond. 

Bij de aanblik van deze rotzooi, voel ik altijd een enorme weerstand opkomen en vertik ik het om ook maar één opruimactie uit te voeren in deze kamers. Deze rommel is helemaal van hun, niet van mij. En als dat betekent dat ik beneden op den duur een tekort aan schaaltjes of bekers heb, dan is dat maar zo. Ik weiger om mijn eigen servies uit hun kamers te plukken.

Vele verzoeken van mij om bekers en schaaltjes in ieder geval terug te brengen naar de keuken, zijn vaak tegen dovemansoren gericht. Waarschuwingen om kleding die niet in de wasmand ligt dan ook niet te wassen, heeft een wisselend effect. Het zal ze zo op het eerste gezicht een zorg zijn wat hun moeder van ze vraagt. 'Wat is het probleem mam?'

Drie manieren om je puber op weg te helpen bij opruimen.

 

# 1 Geef het goede voorbeeld

Mopperen of dreigen met tegenacties, het heeft allemaal weinig effect als het gaat om je kinderen in beweging te krijgen. Het kost jou energie, veel energie. En je kinderen? Die gaan nog steeds flierefluitend door het leven.
Zelf het goede voorbeeld geven, daar begint het mee. En mijn ervaring is, dat ook al denk je dat jouw opruimacties aan je kinderen voorbij gaan, dat niet zo is. Voor de goede orde, het betreft hier jouw opruimacties in andere delen van het huis en niet in hun kamer. Ze weten wel degelijk dat opruimen er toch echt bij hoort. Ze willen misschien wel opruimen maar vergeten het eenvoudig weg omdat ze snel afgeleid worden door zaken die ze veel interessanter vinden.

#2 Deel complimenten uit

Als pubers al, tegen hun wil in, gaan opruimen in hun kamer, geef ze dan een compliment. Ze laten zien dat ze van goede wil zijn, ook al vind jij het tempo waarin het gebeurt misschien veel te traag. Laat die gedachte zo snel mogelijk los, ze doen wat je hebt gevraagd en da's al een compliment waard.

Bij mijn oudste kwamen mijn opruimverzoeken na 3 weken eindelijk in zijn systeem terecht en ja hoor, twee dagen voor het makelaarsbezoek kwam hij in beweging. En tja, het blijven kinderen dus waar ik in een ochtend de boel heb opgeruimd, doet hij er twee dagen over. Er moet eerst goede muziek worden uitgezocht en de vrienden die op Facebook of Whatsapp voorbij komen, verdienen ook aandacht toch? Voor ons als ouders totaal niet te begrijpen maar tja, dat is dan zo. Het resultaat na de twee dagen durende opruimactie was verbluffend! Anderhalve vuilniszak vol rommel is de deur uit gegaan, hij heeft afscheid genomen van een hele verzameling afgetrapte sneakers, er is gestofd en de stofzuiger heeft zijn werk mogen doen.  Zijn kamer is om door een ringetje te halen! En ja, mijn zoon kan wel degelijk opruimen, helemaal zelf op eigen kracht! :-) Hier een foto van het resultaat. Helaas heb ik geen foto van de kamersituatie vóór de opruimacties. Maar geloof me, het is een wereld van verschil!

En zien doen, doet blijkbaar volgen. Ook de opruimsessie van de jongste puber was een compliment waard! Zijn bureau was tot voor kort bezaaid met losse papieren, schoolboeken en wat servies...

 

 #3 Vraag naar het effect.

Naast het uitdelen van complimentjes kun je aan je puber vragen wat de opruimactie met haar of hem doet.
De puber zal het misschien schoorvoetend toegeven maar een opgeruimde kamer doet wel wat met ze. Ook bij pubers zal een opgeruimde kamer, een opgeruimd gevoel in hun hoofd geven. Ze zien hun kamer, de ruimte waar ze zich lekker kunnen terugtrekken, door een andere bril.
Mijn oudste glom stiekem van trots, toen een makelaar zijn kamer binnenliep en complimenten maakte over zijn ruime, nette kamer.

Dus geniet van de opruimacties van je puber, hoe klein of groot ook. En ja, je weet als ouder dat als de nood niet hoog is, het opruimen weer op de laatste plaats komt op hun lijstje maar da's niet erg, dat hoort erbij. Veel belangrijker is dat ze gevoeld hebben wat opruimen is. En zolang jij als ouder het goede voorbeeld geeft, weten ze dat opruimen een steeds terugkerende, noodzakelijke activiteit is waar je niet onderuit kunt komen. Op deze leeftijd is dat al heel wat!

Wil jij je ervaringen over dit onderwerp delen? Dat kan. Vertel hieronder jouw verhaal!